ჩურჩული

 ისეთი სველი იყო წვიმა შემამცივნა..

 ასფალტს სიგარის სუნი ასდიოდა..

 ზამთარი გაზაფხულს დანებდა, სიმწვანის დათრგუნვა ვერ შეძლო!

 მერე ყველაფერი შეიცვალა.. ცაც გაფერმკრთალდა... ასფალტი დანაოჭდა, ასაკი მოხუცივით დაეტყო... ასაკი მანქანასაც ეტყობოდა... ჩანდა კარგად მოვლილიყო!

შიგნით სასწაული სითბო იყო.. თითქოს მანქანის ადგილას ოხშივარი ასდიოდა მანქანის სითბოსა და წვიმით გამოწვეული.

 გზა უსასრულო იყო.. მემანქანეს შეეძლო განუწყვეტლივ მწვანე შუქნიშანზე ეარა და არ ეგრძნობინებინა მანქანაში მყოფი წყვილისთვის, რომ ყველაფერს თავისი დრო აქვს..

 მუსიკა ჟღერადი იყო, ჰარმონიული.. ხეებიც აცეკვდნენ თითქოს!

 გაზაფხულის წვიმამ ფოთლებს დაგროვილი სევდა ჩამობანა.. ყველაფერი გახალისდა.. ისინი კი მანქანაში ჩურჩულებდნენ, არ ურღვევდნენ მყუდროებას წვიმას.